Zusjespolitiek

Ja, je kunt je een ongeluk aan haar ergeren als ze aan het einde van de avond met een onschuldige grijns mededeelt dat ze de garderobe-afhaal-kaartjes toch écht niet meer in die linkerzak heeft zitten. Ja, die linkerzak waar je aan het begin van de avond nog nadrukkelijk de kaartjes in hebt gepropt zodat ze niet in de war zouden raken met andere papiertjes uit de rechterzak.!@#$%^&* Wijd je verdorie eens een avondje aan quality-time met je zusje, trakteer je dat 15-jarige mormel ook nog eens op een 6-euro-kostende malibu-cola en dan haalt dat snotkind zo'n grapje met je uit.

Maar al met al; na al die jaren van verloren fietssleutels, pasporten, pinpasjes en OV-kaarten ben ik natuurlijk niet te beroerd om met mijn hand over mijn hart te strijken en als de grote, dappere zus weer in de bres te springen. En dus heb ik me door de andere 700 fans geworsteld naar de toonbank en om onze jassen en tassen gebedeld.

Wonder boven wonder hadden we uiteindelijk onze troep terug + onze trein gehaald + een memorabele avond. Want ondanks dat ik nauwelijks een nummer van de White Lies kende, gaven die ietwat-op-het-eerste-gezicht-eenvoudig-uitziende gasten een knijteharde show weg! Plús een ontzettend heet viertal als voorprogramma; The Haunts.

Ja, je kunt je een ongeluk aan haar ergeren maar als je een paar dagen later de gestipte, erg gewilde H&M-zonnebril op je kussen vindt, is alles weer koek en ei. Zusjespolitiek; oog om oog. Tand om tand. En een zonnebril om een malibucola.

Amber